بسم الله الرحمن الرحيم

تجليل از بانوي بزرگ اسلام حضرت خديجه كبري سلام الله عليها، بزرگداشت نام و خاطره شخصيتي بسيار عظيم و ارزشمند است كه وجود اقدس حضرت خاتم النبيين صلوات الله عليه، تا پايان عمر با بركت خويش، هرگز ياد ايثار، استقامت و خلوص او را در شكل گيري اسلام از خاطر شريف خود نزدود؛ و با ديدن هر كسي كه كوچكترين بستگي با اين بانوي بزرگ داشت ‌و يا تجديد خاطره اي از او را باعث مي­شد، سيل اشك بر ديدگان جاري مي­ساخت، و بارها مي­فرمود: مَن مِثلُ خديجه.

و در مقام تجليل از او بارها، نام مبارك او را در كنار آسيه، مريم و فاطمه زهرا سلام الله عليهم، به عنوان برجسته ترين زنان عالم، به بزرگي و عظمت و فضيلت ستود.

و بارها مي­فرمود: نخستين كسي كه از زنان به بهشت وارد مي­شود، خديجه است.

و يا: خَديجةُ سَيِّدَةُ نِساءِ اَهْلِ اْلجَنَّةِ

و در جواب اعتراض كساني كه ياد و تجديد خاطره مكرر او را در زبان حضرتش تاب نمي­ آوردند، مي­فرمود: خديجه در روزگاري مرا تصديق كرد كه همگان در مقام تكذيب من بودند؛ و در عظمت كم نظير اين بانو، ‌اين بس كه بارها مخاطب سلام ذات اقدس الهي در زمان نزول آيات مباركه كتاب مبين بود.

و اين همه، نه تنها در مصادر ما كه در منابع معتبر اهل سنت نيز به وفور نقل شده است.

و خاطرة آن جماعت محدود سه نفره در كنار كعبه شريف با حضور او، و امام المتقين علي بن ابي طالب عليهما السلام در مقام اقتداء به بنيانگذار اسلام از حافظة تاريخ اين آئين الهي زدودني نيست.

نام خديجه كبري به عنوان: اولُ النساءِ اسلاما در كنار نام مقدس علي بن ابي طالب، با نشان نخستين تصديق كنندة پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم از رجال، مورد ترديد هيچكس نيست.

و بالاتر از همه تاثير گذاري اين بانوي بزرگ به همراه عم بزرگوار پيامبر رحمت صلوات الله عليهما حضرت ابوطالب، در شكل گيري اسلام نو پا و استقامت اين دو شخصيت عظيم در برابر شدائد و مصائب سنگين و بي سابقه در ميان امم و حمايت­هاي  بيدريغ از مقام منيع رسالت جائي براي ترديد ندارد.

ولي با اين همه عظمت و جلالت قدر، جاي تاسف است كه از همان ابتداء دست­ها و قلم­هائي در جهت ناديده انگاشتن شأن او به كار افتاده و بلكه در مقام  تنقيص جايگاه بي بديل او بر آمده­اند، و پيوسته سعي نموده­اند تا نام او در كنار پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله وسلم كمتر مطرح باشد.

او در زمان خويش به عنوان زيباترين، ثروتمندترين و با تدبيرترين  زنان جزيرة العرب در كتب معتبر سيره، حتي در ميان غير شيعه وصف شده است؛ و اين سخن كه او با همة اين امتيازات خود خواستار همسري رسول گرامي اسلام – كه آن روز او را به عنوان يتيم ابوطالب وصف مي­نمودند- شده بود و همة آنچه را كه داشت در راه پيامبر و ترويج اسلام صرف نمود و حتي از بذل آبرو و حيثيت اجتماعي بالاي خود در اين مصاف دريغ نكرد، از فرازهاي برجسته اين منابع و مصادر است.

و حتي حاكم نيشابوري در مستدرك الصحيحين، بالاترين سني كه در زمان ازدواج با پيامبر اعظم صلوات الله عليه وآله در ميان اقوال وجود دارد، 27 سال ذكر مي­كند.

ولي گاه در ميان خود ما، سن بالاي حضرتش در وقت ازدواج تا چهل سال و يا ازدواج هاي مكرر او، پيش از همسري رسول، از روي نا آگاهي مطرح مي­شود. در حالي كه اساس آن، قولي شاذّ و ساخته و پرداخته مخالفان و معانداني است كه خواسته­اند، نقش او را در ميان همسران پيامبر كمرنگ كنند و از عظمت ايثار و از خود گذشتگي او بكاهند تا شايد براي ديگراني از اين همسران، نقشي برجسته يابند.

و يا شايد همان مظلوميتي كه دامنگير حضرت ابوطالب عليه السلام به جرم پدري اميرمومنان عليه السلام، نصيب خديجه كبري سلام الله عليها، به جرم مادري زهراي اطهر سلام الله عليها نيز شده است.

و شايد آنچه كه در كلام ائمه طاهرين عليهم السلام مي­بينيم كه از زمره افتخارات خويش انتساب به خديجه كبري سلام الله عليها را مي­شمرند، از جمله: كلمات سيدالشهدا عليه افضل التحية والثناء در ميدان كربلا و يا سخنان امام سجاد عليه السلام در مسجد شام در حضور دشمن، نشاني از اين مظلوميت و غربت باشد.

همسري پيامبر، به همراه همدلي و ايثار بي­نظير در راه او، افتخار و قابليتي در وجود او آفريد كه شايستگي حمل گوهر دردانه خلقت و سيده نساء عالمين زهراي مطهر سلام الله عليها، و ائمه اهل بيت عليهم السلام و از جمله حضرت حجة بن الحسن عجل الله تعالي فرجه الشريف كه موعود همة اديان و ِملَل، و علت غائي ارسال رُسُل و انزال كتب، را به عنوان عطيه­اي الهي يافت.

پس، بر ارباب تحقيق است كه در زندگي و سيره اين بانوي بزرگ، اهتمام بيشتر مبذول دارند و بر اصحاب وعظ و تبليغ و رسانه است كه در عرضه فضيلت­هاي كمتر گفته شده اين شخصيت تاثير گذار در تاريخ اسلام تلاش بيشتري روا دارند.

و سپاس فراوان از همة عزيزاني كه هَمِّ خود را مصروف تجليل از بانوي مظلوم تاريخ اسلام حضرت خديجه كبري سلام الله عليها در اين مجموعه مبارك نموده­اند، تا شايد گوشه اي از پرده غربتي را كه دست نا اهلان بر چهره درخشان او كشيده است، كنار زنند.

والسلام علیکم ورحمه الله وبرکاته

12 رمضان المبارک 1436    

سید محمد جواد علوی بروجردی