بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدالله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا محمد و آله الطاهرین سیّما بقیة الله الاعظم ارواحنا لتراب مقدمه فداء فی العالمین.
توهین به حضرت محمد (ص)؛ حرکتی منفور نزد همۀ ادیان
متأسفانه در این ایام بر امت اسلامی حوادث سختی گذشته است. معلمی کاریکاتورهایی را که توهین به وجود مقدس و ساحت قدسی رسول اعظم صلوات الله علیه بود سر کلاس نشان می‌دهد و بعد از آن هم یک شخص مسلمان چچنی او را سر می‌بُرد. این اتفاق در فرانسه رخ داده است. مسئولان کشور فرانسه نشان‌دادن این کاریکاتورها را توسط آن معلم مصداق آزادی بیان می‌دانند، حال آنکه حرکت این معلم توهین است و آزادی بیان توهین به افراد را نمی‌پذیرد؛ مخصوصاً توهین به شخصیت‌های جهانی که نزد همۀ ادیان و همۀ افکار محترم‌اند. حتی کسانی که به رسول اکرم صلوات الله علیه معتقد نیستند، ایشان را شخصیتی بزرگ و تأثیرگذار در تمدن دنیای امروز می‌دانند و این توهین را برنمی‌تابند. این‌ها همان کسانی هستند که خود، تاریخ تمدن نوشته‌اند و تأثیر تمدن اسلامی بر تمدن امروز را به‌تفصیل شرح داده‌اند. لذا این اتفاق کوچک و کم‌اهمیتی نیست.
تجلیل از مقام معلم، آری؛ توهین به پیامبر رحمت، هرگز
آن معلم نمی‌باید توهین می‌کرد و شخصی هم که این عمل شنیع قتل را مرتکب شده، محکوم است. آن شخص یا باید به معلم تذکر می‌داد یا طبق قوانین فرانسه از او شکایت می‌کرد. این شخص حق نداشته است خودش به‌طور مستقیم و به این شکل با معلم برخورد کند. این حرکت قطعاً محکوم است و ما در آن شکی نداریم.
اما در این میان نکات درخور تأملی است. رئیس‌جمهور فرانسه از این معلم و از آزادی بیان تجلیل کرده است. این تجلیل به‌خودی‌خود مشکلی ندارد و ما هم از مقام معلم و آزادی بیان تجلیل می‌کنیم. اما عجیب آن است که رئیس‌جمهور یک کشور نه‌تنها از حرکت این معلم به عنوان آزادی بیان دفاع می‌کند ـ‌در حالی که این آزادی بیان به توهین به این شخصیت بزرگ گره خورده است‌ـ بلکه می‌گوید حامی همۀ کسانی هستیم که امثال این کاریکاتورها را نشر می‌دهند! این اظهارات از زبان یک رئیس‌جمهور بسیار عجیب است.
یک بام و دو هوا
این‌گونه سر بریدن و این‌گونه خشونت‌ورزی میان مسلمانان رایج نبوده است و شما الان می‌خواهید به این بهانه امت اسلام را به خشونت‌طلبی متهم کنید. این کار احساسات صدها میلیون مسلمان را تحریک می‌کند. فقط شش میلیون مسلمان در کشور فرانسه زندگی می‌کنند. اروپا نیز مسلمانان بسیاری دارد. همۀ این‌ها را نمی‌توان آزرده‌خاطر کرد. این مسلمانان اتباع کشور شما هستند. شما با دفاع‌کردن از توهین به دنبال اثبات چه چیزی برای مسلمانان‌اید؟ فرانسه می‌خواهد بگوید مهد آزادی بیان است؛ ما این ادعا را می‌پذیریم. اما با وجود التزام به آزادی بیان، اگر همین معلم در کلاس درس از هولوکاست سخن می‌گفت و در کشتار یهودی‌ها شبهه می‌کرد (ما مسلمانان نمی‌گوییم هولوکاست اتفاق نیفتاده است، بله این واقعه رخ داده و مورخان باید دربارۀ آن تحقیق کنند) آیا دستگیر و مجازاتش نمی‌کردید؟ شما دانشمند مشهور و استاد دانشگاهتان را به جرم تحقیق دربارۀ هولوکاست زندانی کردید. این کدام آزادی بیان است؟! آیا آزادی بیان فقط مخصوص توهین به پیغمبر اسلام صلوات الله علیه است و نه دربارۀ کوچک‌ترین مطلبی که به اسرائیل و هولوکاست و هرچه در این مقوله است؟!
از ماست که بر ماست!
میان مسلمانان این‌گونه خشونت‌ها نبوده است. البته باید اعتراف کنیم گروه‌هایی که در میان مسلمانان ساخته و پرداختۀ خودتان بودند، یعنی امثال وهابیان که ملهم از افکار ابن‌تیمیه‌اند، در دوران گذشته این خشونت‌ها را وارد اسلام کردند. اما این خشونت‌ها در ابتدا فقط گریبان مسلمانان را می‌گرفت. حملۀ این گروه‌ها به زائران حج و بعد به کربلا و سایر شهرهای عراق فراموش‌نشدنی است. در آن حملات هم سر بریدند و خشونت‌ورزی کردند. اما مهم این است که این تفکر خشونت‌طلبی در اسلام به وسیلۀ خودتان تأیید می‌شود. شخصی که سر معلم را بریده چچنی بوده است. چون چچن‌ها مقابل صربها بودند و روس‌ها از صربها حمایت می‌کردند، شما در مقابل این‌ها اقدام به تربیت گروه‌های چریکی اسلامی نکردید تا به جنگ آن‌ها بروند؟ این گروه‌های خشونت‌طلب تربیت‌شده‌های غرب هستند نه تربیت‌شده‌های اسلام. آیا غرب نبود که برای مقابله با شوروی و اشغال افغانستان طالبان را به راه انداخت؟ چه کسانی در پاکستان القاعده و طالبان را شکل دادند؟ چه کسانی از هر جهت تجهیزات و پول در اختیارشان گذاشتند؟ سیاستمداران غربی خود معترف‌اند که این گروه‌ها ساخته و پرداختۀ خودشان است. غرب به قصد کوبیدن شوروی این گروه‌ها را پرورش داد و شوروی را کوبید، اما این خشونت در بینشان ماند و اکنون علیه خودشان به کار گرفته شده است. از ماست که بر ماست!
غرب؛ مدافع گروه‌های خشونت‌طلب
امروز در خود فرانسه و در سایر کشورهای اروپا، بودجۀ مراکز اسلامی از همین کشورهای مبلّغ خشونت و تروریست تأمین می‌شود، همین کشورهایی که زیر ذره‌بین شما هستند و شما می‌بینید و مانعشان نمی‌شوید. و نه‌تنها از صادرکنندگان خشونت حمایت می‌کنید، بلکه با کسانی هم که با آن‌ها مقابله می‌کنند دشمنی دارید. علت این است که این کشورهای صادرکنندۀ خشونت پول و نفت دارند و حتی در انتخابات فرانسه دخالت می‌کنند. از طرف لیبی و شخص قذافی برای انتخاب رئیس‌جمهور فرانسه پول داده می‌شود. ما مطلع هستیم که شما از این اربابان و مروّجان خشونت در دنیا طرف‌داری می‌کنید تا اینکه امروز کار به اینجا رسیده است؛ لذا در این حادثه مظلومنمایی نکنید!
عمل این شخص شنیع بوده است و ما آن را محکوم می‌کنیم. به‌هیچ‌وجه این عمل امر به معروف نیست، نهی از منکر هم نیست. این اقدام خشن را محکوم می‌کنیم، به ویژه آنکه این شخص در کشور فرانسه زندگی می‌کرده و باید تابع قوانین فرانسه می‌بوده است. هر عمل و عکس‌العملی باید مطابق قوانین آن کشور باشد.
نیم‌نگاهی به گذشتۀ فرانسه
این مظلومنمایی بعضی از رؤسای جمهور در غرب، برای ما قدری تعجب دارد! ما تاریخ حملۀ فرانسه و مداخله‌اش را در ویتنام فراموش نکرده‌ایم. پیش از اینکه آمریکایی‌ها به ویتنام بروند، فرانسوی‌ها آنجا بودند! آثار جرم و جنایت فرانسه هنوز هم در ویتنام موجود است. کشتار مردم ویتنام و بی‌رحمی‌هایی که برای در اختیارگرفتن آن منطقه به خرج دادند، فراموش نشده است. اگر نخواهیم به راه دور برویم، باید از ماجرای الجزایر بگوییم! آن‌طور که ارباب تاریخ و وقایع‌نگاران نوشته‌اند، بیشتر از یک میلیون نفر الجزائری به دست فرانسویان کشته شده است. چون فرانسه می‌خواست الجزایر را استعمار کند و آن‌ها می‌‌‌خواستند استقلالشان را به دست بگیرند.
تذکراتی به رئیس‌جمهور فرانسه
آقای رئیس‌جمهور فرانسه که از سر بریدن این معلم خیلی ناراحت شده است ـ‌و باید هم ناراحت بشود و ما هم ناراحتیم‌ـ قدری تفحص کند و آن عکس‌هایی را ببیند که در آن‌ها سربازان فرانسوی سرهای بریدۀ الجزایری‌ها را به دست گرفته‌اند و می‌خندند و شادی می‌کنند. پس بهتر است به خاطر این حادثه تمام مسلمانان را هدف نگیرد و اسلام‌ستیزی را باب نکند. شما خودتان در اروپا یهودستیزی را باب کردید و چوب آن را هم خوردید. پس نتایج و آثار طرف‌شدن و توهین به یک عقیده را بسنجید. جمعیت مسلمانان عظیم است. بیش از یک میلیارد مسلمان در این دنیا زندگی می‌کنند و شما با آن‌ها تعامل دارید. لذا نمی‌توانید بعد از توهین به پیغمبر بزرگوارشان، دست دوستی به سویشان دراز کنید. ناراحتی ما و شما از این رخداد بجاست، اما این ماجرا نباید چوبی بر سر مسمانان دنیا شود.
متأسفانه پیدایش و تقویت تفکر خشونت در میان مسلمانان به پشتیبانی غرب بوده است و دوام آن هم از ناحیۀ غرب است. اگر بخواهید، طالبان و داعش یک‌روزه جمع می‌شود. این بساط خشونت به دست شما در حال ترویج است. بنا به گفتۀ افراد موثق وقتی داعشی‌ها در سوریه و عراق در تنگنا می‌افتادند، هلیکوپترهای آمریکایی آن‌ها را به مناطق دیگر می‌بردند.
اکنون منطقه‌ای از سوریه که داعش در آن حضور دارد، تحت حمایت شما اداره می‌شود و از آنجا به مناطق دیگر خشونت صادر می‌کنید؛ پس این ماجرا نباید وسیله‌ای برای کوبیدن مسلمانان شود. مسلمانان ذاتاً خشونت‌طلب نیستند؛ به‌علاوه، حمایت از اهانت و هتک حرمت شخصیت‌های بزرگ و تأثیر گذار در تاریخ کار نادرستی است و یک سنت سیئه است. شما که داعیه‌دار آزادی بیان در دنیا هستید و در نشر اعلامیه حقوق بشر دخیل بوده‌اید و حقوقدان‌های شما این آزادی‌ها را تبیین کرده‌اند، داعیه‌دار این معنا در دنیا نشوید و با احساسات صدها میلیون مسلمان بازی نکنید.
متأسفانه در ایران عکس‌العمل شایسته‌ای به این ماجرا دیده نشد؛ اما در پاکستان و ترکیه و در کشورهای متعدد دیگر مردم به خیابان‌ها آمدند و با اینکه دولت‌هایشان موافق نبودند، تظاهرات کرده و به این عمل اظهار تنفر کردند. اما در ایران، مردم گرفتار مشکلات معیشتی و بیماری کرونا هستند و فقط بعضی از شخصیت‌ها واکنش نشان دادند.
آزادی بیان و هتک حرمت: دو امر جمع‌ناشدنی
ما اصل این اتفاق را محکوم می‌کنیم. اینکه معلمی در سر کلاس درس کاریکاتورهای کذایی به دانش‌آموزان نشان بدهد، ترویج خشونت و تنفر و حرکتی نادرست است. همچنین شخصی که مرتکب آن عمل شنیع شده و معلم را سر بریده، کار بسیار بدتری کرده است و عمل او هم محکوم است. اما این حادثه دلیل نمی‌شود که توهین به پیامبر بزرگ اسلام را مصداقی از آزادی بیان بگیرید. آزادی بیان امری عقلائی است و فقط ایدۀ شما نبوده است. عقلا از ابتدای این عالم به دنبال این آزادی بوده‌اند. از ابتدا هم در ذهن این عقلا توهین و هتک حرمت جایگاهی در آزادی بیان ندارد. آزادی بیان برای ابراز عقیده است، اما اگر سمت و سوی هتک حرمت پیدا بکند، در تمام قوانین و نزد همۀ عقلا جرم محسوب می‌شود. توهین، از طرف هرکسی که باشد، جرم است و مصداق آزادی بیان نیست، چه در روزنامه باشد و چه در فضای مجازی.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته